برداشت یک میلیون تن چغندر قند پاییزه
مجری طرح چغندر قند از برداشت یک میلیون تن چغندر قند پاییزه در کشور خبر داد.
به گزارش «نبض‌تجارت»؛پیمان حصادی مجری طرح چغندر قند با بیان اینکه ۱۰۳ هزار هکتار چغندر بهاره تاکنون در کشور کشت شده است، گفت: امسال با توجه به اعلام به موقع قیمت خرید تضمینی چغندرقند و استقبال کشاورزان از کشت چغندر بهاره، در ابتدای فصل کشت کارخانه‌های قند نزدیک به ۱۱۰ هزار هکتار قرارداد کشت با کشاورزان منعقد کردند.
او افزود: با این وجود به دلیل بروز بی سابقه خشکی در کشور و کمبود شدید منابع آبی، چغندرکاران بخشی از قراردادهای کشت خود را با کارخانه‌های قند فسخ کردند و سطح کشت نسبت به قراردادها کاهش یافت.
حصادی ادامه داد: عملکرد تولید چغندر قند بهاره در واحد سطح با توجه به خشکسالی امسال آن گونه که در ابتدای فصل انتظار می‌رفت، نبوده است.
این مقام مسئول درباره کشت پاییزه چغندرقند در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ یادآور شد: امسال ۲۷ هزار هکتار چغندر پاییزه در کشور کشت شد و استان‌های خوزستان با ۱۸ هزار هکتار و گلستان با ۴ هزار و ۴۰۰ هکتار بیشترین سطح کشت چغندرقند را به خود اختصاص داده‌اند.
او با بیان اینکه برداشت چغندر پاییزه از مزارع آغاز شده است، گفت: تاکنون نزدیک به ۱۵ هزار هکتار چغندرقند پاییزه از مزارع برداشت شده و کشاورزان نزدیک به یک میلیون تن چغندرقند تولید شده را به کارخانه‌های قند تحویل داده‌اند.
مجری طرح چغندرقند وزارت جهاد کشاورزی افزود: خشکسالی و کمبود آب از یک طرف و افزایش دمای هوا و کمبود کامیون برای حمل به موقع چغندر تولیدی به ویژه در استان خوزستان موجب شده برداشت با سختی و کندی صورت گیرد.
به گفته او، بیم آن می‌رود در صورت عدم تخصیص آب و تأمین کامیون به اندازه کافی، امکان برداشت بخشی از مزارع وجود نداشته باشد که در این صورت قسمتی از تولید از بین می‌رود.
حصادی در مورد نیشکر گفت: در سال گذشته وضعیت نیشکر نسبت به سال ۹۸ بهبود یافت به طوری که تولید شکر نیشکری از حدود ۴۱۵ هزار تن در سال ۹۸ به ۸۲۰ هزار تن در سال ۹۹ افزایش یافت.
او در پایان تصریح کرد: انتظار می‌رفت امسال نیز با توجه به وجود بیش از ۹۲ هزار هکتار اراضی نیشکر قابل برداشت، نزدیک به ۸ میلیون تن نی تولید شود، اما به دلیل تداوم خشکی، کمبود منابع آبی و کاهش ۴۰ تا ۵۰ درصدی سهم آب کشت و صنعت‌ها، پیش بینی می‌شود، نه تنها امکان کشت‌های جدید وجود نداشته باشد بلکه بخشی از مزارع فعلی خسارت ببینند و عملکرد تولید در واحد سطح کاهش پیدا کند.
